Dalej z Bolonii: na południe do Toskanii
W letnim skwarze potrzeba wydostania się z Bolonii staje się paląca i na ochłodę można liczyć już pośród wzgórz, niemal zaraz za bramami miasta. Narzucający się cel krótkiej wycieczki to XVII-wieczny Chiesa di Madonna di San Luca, blisko 4 km za miastem, lecz połączony z nim najdłuższym na świecie portykiem, który wije się wśród wzgórz serią 666 arkad i stanowi osłonę dla pielgrzymów wspinających się na szczyt. Autobusy nr 21 lub 22 zatrzymują się przy początku trasy, koło Porta Saragozza — na południowy zachód od centrum; ale sam spacer jest prawdopodobnie przyjemniejszy niż zwiedzanie samego kościoła, który jest celem wycieczki.
Dalej w stronę Toskanii N 325 prowadzi przez PONTECCHIO MARCONI, gdzie pod koniec XIX w. mieszkał Guglielmo Marconi i stąd w 1895 r. przesłał swemu bratu na drugą stronę wzgórza informację drogą radiową. Marconi spoczywa tu w specjalnie zaprojektowanym mauzoleum, w pobliżu pozostałości łodzi „Elettra”, z której oświetlił w 1930 r. w Genowie okręt wojenny „Sydney”. Jadąc tędy warto się również zatrzymać w SASSO MARCONI, kilka kilometrów dalej, aby spróbować creseente ripiena (rogaliki nadziewane serem i ziołami).
Droga prowadząca stąd w stronę Pistoia jest piękna, wspina się ponad dolinę Setta, mijając gaje kasztanów i niewielkie miejscowości. Szosa jest jednak ruchliwa i większą atrakcją są boczne drogi, szczególnie pośród wzgórz między Bolonią a Modeną.
Położone kilka kilometrów od Sasso Marconi MARZABOTTO ma bezpośrednie połączenie autobusowe z Bolonią i znane jest z masakry 1800 osób, która zdarzyła się tutaj podczas ostatniej wojny. Tuż za miastem są także ruiny etruskiego miasta Misa (wt.-nd. 8.00-do zmroku). Można się tu zorientować, gdzie znajdowały się dzielnice mieszkaniowe, bramy miejskie, jak przebiegały ulice i kanały ściekowe, zachowały się także fragmenty świątyń i kilka grobów, które dowodzą, że w mieście działali najwyższego lotu rzemieślnicy i było ono czymś więcej niż tylko punktem postoju między Etrurią a doliną Padu.
Muzeum (9.00-12.00 i 15.00-18.30) zawiera szereg znalezisk, od pozostałości rurowego systemu wodociągów po przedmioty domowego użytku z napisami „mi venelus” („Należę do Yenelusa”) lub „mi Sualus” („Należę do Sualusa”).